Zoals je inmiddels al van mij weet is dat ik gek ben op sparren. Nu ook weer even zo’n heerlijk sparmomentje gehad met een clustermanager in de zorg. Hij werkt nog niet heel lang in deze zorgorganisatie en in deze tak van sport. Ook ik heb deze stap ooit gemaakt. Dus we vinden elkaar in wat ons opvalt. Het is een prachtige organisatie en de medewerkers zijn enorm gedreven en betrokken. Maar eigenaarschap, zien en voelen, dat je als medewerker een professional bent en daarnaar handelen, mag nog wel ontwikkeld worden. “Wat ik bij mezelf merk” zegt hij, “is dat het me laten inzuigen in de organisatie op de loer ligt. Voor je het weet ben je allerlei dingen aan het oplossen die de managers en teams zelf zouden moeten kunnen oplossen. Dat doe ik natuurlijk zelf maar het verbaast me, dat ben ik niet van mezelf gewend.”

“Herkenbaar” zeg ik, “ook ik ben soms verbaasd dat ik in bepaalde organisaties moet opletten en me er bewust van moet zijn dat ik dat ook ga doen.”

Herkenbaar? Dan herken je vast ook dat we vervolgens op onszelf mopperen dat het gebeurt, want we weten het eindelijk toch wel?

Toch is het handig te weten in welke situaties het je gebeurt. Gedrag wil namelijk altijd iets vertellen, iets zichtbaar maken. Het gebeurt vaak, zo is mijn ervaring, op het moment dat je te maken hebt met medewerkers die hun eigenaarschap meer mogen gaan pakken, proactiever mogen zijn en meer verantwoordelijkheid mogen pakken. Als dat niet zo is dan verwachten mensen dat jij hun problemen oplost. En omdat je zelf graag helpt of resultaten wilt halen, of dat wat je motiverende reden ook is, stap je in die valkuil. Allemaal heel logisch en verklaarbaar dus.

Belangrijk is het je allereerst bewust zijn dat je het weer doet en daar actie op ondernemen. Geef je medewerkers ruimte om eigenaarschap te gaan pakken en leg uit waarom je dat belangrijk vindt. Wees daarbij helder wat je van ze verwacht als professional.

En voor de rest is het ook een kwestie van geduld en vertrouwen, want gedragsverandering vraagt doen, oefenen, vallen en opstaan. Met het doel helder voor ogen kom je uit waar je wilt zijn.