Je bent voortvarend aan de slag met je organisatie en je teams om dingen te veranderen. Je bent bezig met de individuele teamleden: je kijkt naar wat ze nodig hebben en hoe zij hun potentieel optimaal kunnen benutten. Beter kunnen functioneren. Vitaler worden.
Het lijkt te werken. En toch zijn er steeds weer die hardnekkige patronen die de kop op steken. Het lijkt of het in de muren zit…
Herkenbaar?
Hardnekkige patronen: iedereen kent ze wel, in relaties, werk en familie. Iedereen kent ook een (werk) omgeving waarin het voelt of het vast zit. Je bent niet de enige die niet vooruit lijkt te komen en steeds in dezelfde discussies en patronen terechtkomt.
Weer wordt een afspraak niet nagekomen, staat hetzelfde thema op de agenda, wordt er geen besluit genomen, wordt er geroddeld. Zo kan het heel lang doorgaan. Totdat het echt niet meer gaat.
Hoe komt dat toch?
Patronen en hun symptomen willen ons iets laten zien. Ze hebben een functie. Het zegt iets over wat er in het systeem (lees: de organisatie) aan de hand is. Vaak wordt de functie die het patroon heeft over het hoofd gezien of genegeerd of er wordt geprobeerd het te fixen. En dat is heel logisch en menselijk, we willen symptomen bestrijden; zo zijn we geconditioneerd. Dat doen we in plaats van te kijken naar wat het ons wil zeggen. Dus richten we ons alleen op één persoon of die ene lastige gebeurtenis. Deze eendimensionale focus gaat voorbij aan het grotere geheel. Het patroon behoudt zijn functie en zal terugkomen.
Problemen zijn er omdat ze ons iets willen vertellen. Ze zijn er om ons iets duidelijk te maken, ze willen begrepen worden, niet opgelost. Dat is een wetmatigheid; kijk maar naar de natuur, als er geen regen is laten de bomen hun blaadjes vallen. Kijk maar naar de client die gedrag vertoont dat wij niet direct begrijpen omdat zij ons iets wil zeggen.
Werkelijke verandering begint met waarnemen, zonder oordeel, puur ter informatie, om te zien en te begrijpen. Dus in plaats van inzoomen op het individu, helpt het om uit te zoomen en te kijken naar het grotere geheel. Afstand nemen: “wat wil dit geheel mij zeggen?”
Dat zijn we niet gewend. We hebben geleerd om praktisch te kijken en te handelen. Te focussen op het probleem, en dat op te lossen. Zo blijven delen buiten beeld en zal het patroon onmogelijk worden doorbroken.
Wat is er nodig?
Erkenning voor wat er speelt, het niet mooier maken dan het is. Daar met openheid en zonder oordeel naar kijken. Niet alleen naar het individu kijken maar naar het geheel. Dat is spannend, maar heel waardevol en helpend. Het doorbreken van hardnekkige patronen betekent iedereen een plek geven in het verhaal en te accepteren hoe het is. In de erkenning voor wat er speelt, uit te zoomen verschijnt de daadwerkelijke verandering.
Voel je dat je anders wilt kijken naar hardnekkige patronen in je organisatie of in je leven? Wil je daar eens over sparren of gewoon je verhaal kwijt? Bel (06-20061005
) of mail me (info@werkenmetemmy.nl), ik luister graag naar je verhaal en ervaringen.
Recente reacties