Twee weken geleden schreef ik al over de werkgeluk. Organisaties hebben Happiness officiers in dienst die er vooral voor moeten zorgen dat iedereen gelukkig is in zijn werk. Zij werken structureel aan een positieve werkomgeving waarmee wordt bijgedragen aan het werkgeluk van medewerkers. De initiatieven op het gebied van werkgeluk groeien met de dag en de functies en rollen binnen organisaties ook. 

Zoals ik eerder schreef, is het vast voor jou als leidinggevende herkenbaar dat medewerkers hun werkgeluk in jouw handen leggen. Jij of de organisatie moet daar vooral voor zorgen. En dat is niet zoals het is.

Iedere medewerker blijft verantwoordelijk voor zijn/haar eigen werkgeluk. Werkgeluk is geen verworven recht waar jij als leidinggevende voor moet zorgen. Het is op zijn minst een gedeelde verantwoordelijkheid.

Stap niet in de valkuil dat jij als leidinggevende daar alleen mee aan het werk bent. Stimuleer je medewerker om hierin aan te geven wat er nodig is voor een goede werk-privé balans. Ga samen onderzoeken of hij/zij nog goed in het werk zit. Weet wat energie gevers en -nemers zijn. Wat je medewerkers waardes zijn en of dat (nog) past bij de functie en deze organisatie.

Daar kun je bij ondersteunen door de goede vragen te stellen, in gesprek te zijn met je medewerker, nabij te zijn. En niet door die verantwoordelijkheid over te nemen. 

Verantwoordelijkheid voor werkgeluk, het is iets waar veel leidinggevenden mee worstelen. Regelmatig krijg ik de vraag” bij wie ligt de verantwoordelijkheid voor werkgeluk? Bij mij als leidinggevende of bij de medewerker zelf?”

Ik herhaal nog eens: Gelukkig zijn in je werk is je eigen verantwoordelijkheid.

Wel kun je natuurlijk je medewerkers dit meegeven, dat dit kan helpen:

  • aangeven dat je het fijn zou vinden om waardering te krijgen
  • besluiten niet meer over te werken
  • een andere baan zoeken
  • jezelf waardering geven
  • niets doen en daar bewust voor kiezen.

Eigen verantwoordelijkheid nemen biedt perspectief. Wanneer iemand dit inziet, ontstaat er ruimte om actie te ondernemen en te zorgen dat dingen verbeteren en ook om nee te zeggen tegen dingen die (niet) bijdragen aan werkgeluk.