Sandra kwam bij mij voor begeleiding. Of eigenlijk kwamen haar ouders. Van een meisje dat vele vriendinnen had en altijd goed in de groep lag was ze nu het mikpunt van pesterijen. Sandra was altijd een onafhankelijk meisje, intelligent en heel erg zichzelf. Je zou denken dat pesters weinig vat op haar zouden krijgen… Maar dit bleek anders in de praktijk.

Haar gedrag lokte reacties uit en er was jaloezie in het spel. De belangrijkste pester kreeg aandacht en aanzien van medeleerlingen en zo ontstond er een machtsspelletje. De pester wilde de gepeste domineren – waarschijnlijk door haar eigen onzekerheid – en vond daar een publiek voor dat met de dag heftiger werd. Sandra was inmiddels zover dat ze naar een andere school wilde, maar was dat de oplossing?

Ik kende haar al, kende haar als een blije vrolijke vlinder, maar toen Sandra bij mij kwam voor coaching/begeleiding was ze in enkele weken veranderd in een verdrietig, klein meisje. Met lichamelijke klachten. Buikpijn, misselijk, ze voelde zich verdrietig en onzeker over zichzelf en wilde liever naar een andere school. Ze was zich al aan het aanpassen. Waar was de mooie vrolijke, fladderende vlinder gebleven?

Pesten is een ingewikkeld probleem waar niet 1-2-3 een oplossing voor is. Zelfs als de oorzaak van het pesten duidelijk is, is het moeilijk om hier iets aan te doen. Hier is in de afgelopen decennia al veel wetenschappelijk onderzoek naar gedaan.

Het belangrijkste –  voor iemand die gepest wordt – is de aanwezigheid van een vertrouwenspersoon aan wie ze kunnen vertellen wat er aan de hand is. Gepeste kinderen zullen over het algemeen ontkennen dat ze gepest worden en staan meestal niet te springen om hulp van een volwassene te vragen. Dus het was al heel bijzonder dat zij bij mij kwam.

De valkuil is vaak dat we dingen gaan zeggen als: “Je bent goed zoals je bent. We willen weer die mooie vlinder terug zien”. We willen zeggen: “Je moet meer voor jezelf opkomen” en meer van dit soort goedbedoelde adviezen. Ze zijn alleen volkomen zinloos. Als Sandra daartoe in staat zou zijn dit allemaal te doen, zou het probleem er waarschijnlijk niet zijn. Belangrijker is te luisteren. Sandra de ruimte te geven haar verhaal te vertellen, aandacht te geven, te troosten, haar niet helemaal uit te horen maar te luisteren. Ik luisterde naar haar en vertelde haar dat ik het heel naar vond. 

Wat hielp is dat ik luisterde, luisterde en luisterde, ik gaf haar alle ruimte om haar verhaal te vertellen. Als het even niet lukte sloot ik aan bij waar zij goed in was. Zij hield ervan om te schilderen, dus ik schilderde met haar en liet haar mooie kunstwerken maken. Tijdens het schilderen liet ik komen wat er kwam, hoorde haar niet helemaal uit maar liet haar schilderen over hoe zij zich voelde. Dat gaf mooie aanknopingspunten om het gesprek over aan te gaan.

De focus lag op het luisteren en ik gaf haar alle ruimte om zichzelf te zijn. Te vertellen wat zij wilde vertellen. Ik was in verbinding er alleen voor haar. Toonde liefde en zorg voor haar, we deden wat zij leuk vond om te doen en ik verwende haar met aandacht, iets lekkers als ze kwam. En soms hoorde daar troosten bij.

We hebben gewerkt aan het vergroten van haar zelfvertrouwen, maar dat kon pas nadat er voldoende ruimte was gemaakt om het verhaal te vertellen. Kinderen die in zichzelf geloven, durven voor zichzelf op te komen. We hebben het schilderen gebruikt – want daar was Sandra goed in – om samen te onderzoeken waar ze goed in was. We hebben gekeken aan wie ze hulp zou kunnen vragen.

Na 3 sessies waren we zover dat we konden praten over wat zij zou willen om het pesten op te laten houden. Ik gaf haar ruimte om zelf met ideeën en oplossingen te komen. Daardoor ervoer zij vertrouwen in zichzelf en voelde zich gezien en erkend.  Ze ontwikkelde zelfvertrouwen doordat ik in haar geloofde en het haar op haar manier liet doen. Ze leerde zelf na te denken over oplossingen en kwam met creatieve en simpele ideeën. Ze ontdekte waar haar sterke en zwakke kanten lagen.

Het plan dat we samen maakten bespraken we met haar ouders en met de leraren. En het pesten hield op, door het plan en de acties maar ook doordat Sandra weer zelfvertrouwen had ontwikkeld. En nu, nu fladdert ze weer als de vlinder die wij kenden, kwetsbaar maar ook zo sterk!

Heb jij ook een kind wat gepest wordt? Neem contact met mij op voor een geheel vrijblijvend kennismakingsgesprek van een half uurtje. In dit gesprek onderzoeken we samen of ik jullie hierbij kan begeleiden.